شهروند| از اول هم مشخص بود ذوب آهن شانس کمتری نسبت به حریف عربستانی خود در مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا دارد. با اینکه علیرضا منصوریان و تیمش در دور گروهی با عملکردی تحسینبرانگیز صدرنشین شده بودند، اما به تیمی برخورد کرده بودند که از بازیکنان خارجی باکیفیتی برخوردار بود و به راحتی نمیشد جلوی تکنیک ناب آنها را گرفت. بعد از شکست 2 بر یک در بازی خارج از خانه، هواداران ایرانی خیلی امیدوار بودند تا تنها نماینده ایرانی باقیمانده در لیگ قهرمانان آسیا بتواند در بازی برگشت با برد یک بر صفر مجوز حضور در جمع 8 تیم برتر آسیا را کسب کند، اما تغییرات عجیب و گسترده در ترکیب ذوبآهن همه را شوکه کرد. 6 بازیکنی که در بازی رفت مقابل الاتحاد در ابوظبی به میدان رفته بودند، در بازی برگشت در دوحه روی نیمکت نشستند و همین باعث شد تا بیش از نیمی از ترکیب ذوبآهن تغییر کند. از همان دقایق ابتدایی ناهماهنگی در بین بازیکنان ایرانی بهویژه در خط دفاع ذوبآهن به چشم میخورد. باقر صادقی، دروازهبان ذوبآهن 45 دقیقه برابر حملات پردامنه حریف بهویژه ضربات رومارینیو دوام آورد، اما در وقتهای تلفشده نیمه اول مقاومتش شکست. منصوریان که چیزی برای از دستدادن نداشت، در نیمه دوم تیمش را با سیستم هجومیتر به میدان فرستاد و برنامه اصلیاش استفاده از ضربات ایستگاهی بود. با اشتباه دفاع حریف ذوبآهن به گل تساوی رسید تا امیدها برای بازگشت زنده شود، اما ضدحملات فوقالعاده الاتحاد اول از همه با اشتباه دروازهبان ذوبآهن همراه بود و در ادامه هم 2 گل دیگر به همراه داشت تا نماینده ایران با دریافت 4 گل تمام امیدهای خود را از دست بدهد. با اینکه در ادامه ذوبیها 2 گل دیگر هم وارد دروازه حریف کردند، اما خودشان هم میدانستند امید به یک کامبک رویایی نیست. ذوبآهن 4-3 در این بازی و 6-4 در مجموع شکست خورد. با تصمیمات عجیب منصوریان و رفتارهای عجیبتر او در حین بازی، خیلیها به یاد بازی 2 سال قبل استقلال و العین افتادند که با شکست تاریخی تیم منصوریان با نتیجه 6-1 همراه بود. اینبار هم منصوریان 6 تایی شد، البته در 2 بازی رفت و برگشت؛ اما به هر حال ایرانیها از این پس فقط باید تماشاگر مراحل نهایی لیگ قهرمانان آسیا باشند.