بین این‌همه خبر ناخوش، شاید این‌که یکی از بهترین اخبار به مرگ و گورستان ارتباط پیدا کند، چندان فرحبخش نباشد، اما همین هم غنیمت است. باید دست همه کسانی که فکر کرده‌اند از اهداکنندگان اعضای بدن تقدیر شود را فشرد. با وجود تاکیدات بسیار و نیاز مبرمی که به اهدای عضو در جامعه احساس می‌شود، این از آن مواردی است که نه رسانه‌ها به اندازه کافی در موردش فرهنگ‌سازی کرده‌اند و نه بخشی از مسئولان توجهی به آن دارند. اما حالا یک خبر جالب هم برای اهداکنندگان اعضا مایه امیدواری است و هم به بیماران حال و آینده امیدواری بیشتری می‌دهد. خبر هم از این قرار است که رئیس مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماری‌های وزارت بهداشت گفته به هر اهدا‌کننده عضو به منظور ترویج فرهنگ اهدای عضو در قطعه 305 بهشت زهرا (س) یک آرامگاه اختصاص می‌یابد.
پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت (وبدا)، به نقل از مهدی شادنوش در حاشیه مراسم رونمایی از تندیس اهدای عضو در بهشت زهرا (س) اضافه کرده، یک آرامگاه نیز به یک نفر از خانواده درجه یک فرد اهدا‌کننده هم در همان نزدیکی تعلق می‌گیرد.
قرار است در همکاری با شهرداری شهرستان‌ها نیز با تخصیص بوستان‌هایی تحت عنوان بوستان نفس و قطعاتی در آرامگاه‌های سراسر کشور با عنوان آرامگاه اهداکنندگان زندگی، فرهنگ اهدای عضو به‌عنوان فرهنگ ایثار در کشور ترویج شود.
شاید جالب باشد بدانید در سال ۹۶ که بالاترین اهدای عضو را طی چند‌سال اخیر داشتیم، تنها ۹۲۶ نفر اعضای خود را اهدا کردند که در برابر حدود چهار‌هزار مرگ مغزی در کشور که امکان اهدای عضو داشتند تنها ۲۵درصد به حساب می‌آیند. این در حالی است که یک فرد می‌تواند هشت عضو را اهدا کند و اگر هر کدام از این افراد تنها سه عضو اهدا کنند به یقین فهرست انتظار از میان برداشته می‌شود. در حال حاضر هشت‌هزار و ۶۰۰ نفر در نوبت پیوند کلیه هستند و در مجموع برای اعضای مختلف بدن حدود ۲۵هزار نفر در فهرست انتظار قرار دارند که بسیاری از آنها تنها راه ادامه حیاتشان پیوند است. این تقدیر از اهداکنندگان عضو می‌تواند آغاز راه باشد. مردم اگر بدانند که ممکن است بتوانند پس از مرگ، بدون هیچ هزینه و دردی جان یک یا چند نفر را نجات دهند، برای اهدای عضو بسیار بیش از اینها پا جلو می‌گذارند. همان‌طور که در اهدای خون همیشه پیشقدم هستیم، می‌توانیم با اهدای عضو هم فرهنگ نوعدوستی و مهربانی خود را نمایش دهیم.