نیره خادمی| از همان ابتدا هم قابل حدس بود، بازیگران نقش اول مرد و زن فیلم «شبی که ماه کامل شد» هر دو جایزه بهترین‌ها را از آن خود کردند و نوید محمدزاده با وجود بازی متفاوتش در سی و هفتمین دوره از جشنواره فیلم فجر هم نتوانست بر شانه‌های سیمرغ سوار شود. البته جز هوتن شکیبا و الناز شاکردوست، تازه ترین فیلم نرگس آبیار موفق به کسب پنج جایزه دیگر در رشته‌های مختلف جشنواره از جمله بهترین کارگردانی و بهترین فیلم هم شد. با وجود همه اینها اما فیلم‌های قصر شیرین، سرخپوست، مسخره باز، ماجرای نیم روز؛ رد خون، غلامرضا تختی و متری شش و نیم هم از جایزه بی نصیب نماندند. مثلا متری شش و نیم به تهیه‌کنندگی سیدجمال ساداتیان، جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را دریافت کرد که در جشنواره‌های رسمی، جایزه مهمی به حساب می‌آید. محسن قرایی و محمد داودی برای فیلمنامه «قصر شیرین» سیمرغ گرفتند و فیلم «سرخپوست» به کارگردانی نیما جاویدی سیمرغ بلورین جایزه ویژه هیات داوران را دریافت کرد. البته نیما جاویدی در مراسم حضور نداشت و مدیر تولید به جای او جایزه را گرفت. سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل زن به فرشته صدرعرفایی برای فیلم «شبی که ماه کامل شد» اهدا شد و علی نصیریان هم سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل مرد را برای فیلم «مسخره باز» دریافت کرد. از تلخی‌های جشنواره امسال فوت همسر علی نصیریان بازیگر پیشکسوت سینمای ایران بود اما او اجازه نداد غم او، بزرگترین جشن سال سینمای ایران را تحت تاثیر قرار دهد برای همین در سالن حاضر شد و حتی روی سن رفت.
جایزه را با باز نکرده پس فرستاد
در اوایل مراسم، جوایز بخش نگاه نو، مستند و فیلم کوتاه و سپس بخش‌های فنی از جمله دکور، موسیقی، صدابرداری، دکور و صحنه خوانده شد. در این بخش‌ها فیلم کوتاه «بچه خور» به کارگردانی محمد کارت، فیلم مستند «بهارستان خانه ملت» به کارگردانی بابک بهداد و فیلم «مسخره باز» به عنوان بهترین فیلم سینمایی «نگاه نو» به کارگردانی همایون غنی‌زاده مستحق دریافت جایزه بهترین‌ها شناخته شدند. وقتی نوبت به گرفتن جایزه از سوی همایون غنی زاده رسید، یال محمد یک مهاجر افغانستانی به جای او روی سن رفت و متنی را خواند:« ضمن خرسندی و قدردانی از ایجاد فرصت حضورم در جشنواره امسال، اینجانب همایون غنی‌زاده از پذیرفتن این جایزه، یعنی نگاه نو معذورم. امید که در دوره‌های دیگر، کارگردان مقبول‌تری برای این جشنواره باشم.» همایون غنی زاده جایزه را پس فرستاد تا احتمالا همه را به یاد مارلون براندو در اسکار 1973 بیندازد. او در آن سال به دلیل رفتار صنعت فیلم و سینما با بومیان آمریکا مراسم اسکار را تحریم کرد و «ساشین لیتلفیدر» یک بازیگر ناشناخته را به جای خود فرستاد. بنابراین بازیگری که رئیس کمیته ملی بومیان آمریکا بود، با لباس سرخ پوستی روی صحنه رفت و متن اعترارضی مارلون براندور را برای حاضران خواند.
جایزه‌ای ناقابل اما قابل پیش بینی برای 23 نفر
ماجرای 23 نفر به تنهایی آنقدری مهم بود که حتی اگر فیلم از کیفیت قابل قبولی برخوردار نباشد، دل داوران در بخش نگاه ملی را از آن خود کند. همان هم شد و سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه ملی با حضور وزیر ارشاد و سرپرست سازمان سینمایی به فیلم «۲۳ نفر» و مجتبی فرآورده و مهدی جعفری تهیه‌کننده و کارگردان فیلم تعلق گرفت. اما قبل از آن، برخی از آزادگان همان گروه ۲۳ نفر که در زمان جنگ اسیر بودند روی صحنه آمدند و از آنها قدردانی شد. در این بخش گوهر خیراندیش به همراه منوچهر شاهسواری و حبیب احمدزاده برای تقدیر به جایگاه رفتند.
مسخره باز در سه رشته دیگر هم جایزه گرفت
برگزیدگان سایر رشته‌های جشنواره هم به این شرح است؛ جواد مطوری برای جلوه‌های بصری «مسخره‌باز»، ایمان کرمیان برای جلوه‌های ویژه میدانی «ماجرای نیمروز: رد خون»، ایمان امیدواری برای چهره پردازی «شبی که ماه کامل شد»، محمدرضا شجاعی برای طراحی لباس فیلم «شبی که ماه کامل شد»، کیوان مقدم برای بهترین طراحی صحنه «غلامرضا تختی»، ایرج شهزادی برای بهترین صدابرداری «متری شیش و نیم»، مهرشاد ملکوتی برای بهترین صداگذاری «ماجرای نیمروز: رد خون»، امین هنرمند برای بهترین موسیقی متن «قصرشیرین»، بهرام دهقانی برای تدوین «متری شیش و نیم» و حمید خضوعی ابیانه برای فیلمبرداری. سیمرغ بلورین بهترین انیمیشن به «آخرین داستان» به کارگردانی اشکان رهگذر داده شد و فیلم مسخره باز هم یک جایزه دیگر گرفت؛ سیمرغ بلورین بهترین فیلم «هنر و تجربه» که البته از بخش هایی بود که نامزدی نداشت.