در تاریخ کشورهای عربی اشخاص زیادی به عنوان رئیس حکومت ظهور کردند اما تنها معدودی از آنها موفق شدند که نام و نشان خود را در تاریخ ثبت کنند. البته که این‌جا منظور از ثبت در تاریخ لزوما نام نیک نیست! نه این‌که اعراب منطقه تاکنون مرد بزرگی را در رأس رهبری کشور خود مشاهده نکرده‌اند، چه آن‌که نام‌هایی چون جمال عبدالناصر، حافظ اسد و علی‌الخصوص سید حسن نصرالله نقیض چنین ادعایی هستند؛ اما خب در این فهرست رهبرانی که هیچ خیری برای مردم خود نداشته و در مقاطع مختلف کشورشان را به ورطه بحران‌های نابودکننده انداختند در اکثریت تقریبا مطلق هستند. صدام حسین و سرهنگ معمر قذافی را شاید بتوان گل سرسبد این دسته از روسای کشورهای عربی معرفی کرد؛ اما در میان همه سران کشورهای عرب یکی از آنها از بقیه جالب‌توجه‌تر به نظر می‌رسد، کسی که امروز بیستمین سالروز درگذشت او است و تا لحظه مرگ نیز کسی نتوانست به عمق شخصیت او پی ببرد.
جنگ با فلسطینی‌ها
صحبت از حسین بن طلال بن عبدالله بن حُسین الهاشمی معروف به ملک حسین شاه اردن است که 20 سال پیش ، برابر 7 فوریه 1999 میلادی در 63 سالگی درگذشت. نکته‌ای که ملک حسین را به پادشاهی خاص در میان سران عرب تبدیل می‌کند، کارنامه سیاسی او است. کارنامه‌ای که حتی در آن اعلان جنگ مستقیم به گروه‌های فلسطینی ساکن اردن در دهه 70 میلادی نیز دیده می‌شود (وقایع سپتامبر سیاه). در طول دوران 47 ساله حکومت ملک حسین اعراب سه جنگ بزرگ را با رژیم اسراییل تجربه کردند که همه آنها با شکست همراه بود. در این میان اما منهای حمایت‌های همه‌جانبه واشینگتن از تل‌آویو، موضوع دیگری که به عنوان یکی از دلایل اصلی این شکست‌ها همواره مطرح است خیانت تعدادی از سران عرب است که ملک حسین یکی از متهمان اصلی و بزرگ آن به شمار می‌رود.
پای ثابت خیانت
جنگ یوم کیپور که در سال 1973 میلادی با حمله به‌ظاهر غافلگیرانه ارتش‌های مصر و سوریه به اراضی اشغالی آغاز شد، می‌توانست طومار حیات رژیم اسراییل را برای همیشه در هم بپیچد به شرطی که وجه غافلگیر‌کننده آن حفظ می‌شد؛ اما چنین نشد! بعدها و در صفحات ناخوانده تاریخ مشخص شد که چند روز قبل از آغاز این حمله ملک حسین سوار بر بالگرد و به شکل پنهانی وارد تل‌آویو شده و خبر این حمله را به گلدا مایر، نخست‌وزیر دولت یهود داده بود! جالب‌تر آن‌که بدانید در همین جنگ وقتی مصر و سوریه به اردن برای ورود به جنگ فشار آوردند، ملک حسین تعدادی سرباز به جبهه‌ها فرستاد اما قبل از آن موشه دایان وزیر جنگ اسراییل را در جریان خبر اعزام سربازها گذاشت! و در پایان با یادآوری یک خاطره پرونده ملک حسین را می‌بندیم. در روز 31 شهریور 1359 وقتی نخستین گلوله توپ توسط صدام حسین به سوی ایران شلیک شد، یکی از سران عرب در کنارش قرار داشت! حدس این‌که او چه کسی بود دیگر نباید چندان دشوار باشد.