دیروز یکی از توییت‌های احمد امیرآبادی فراهانی، عضو اصولگرای هیأت‌رئیسه مجلس، روی درگاه خیلی از سایت‌ها و خبرگزاری‌ها قرار گرفت. توییتی که امیرآبادی به کنایه در آن نوشته بود: «شنیده‌‌‌‌ام آقای وزیر برخی جلسات غیررسمی خود را با اعضای یک مرکز #آشنا در #دفتر_عمارت جدید خود برگزار می‌کند. آیا علت انتخاب این محل برای جلسه با آشنایان ربطی به حرفه پیشین ایشان هم دارد؟» در این توییت کنایه‌هایی درباره چند ماجرا مطرح شده بود: «جلسات غیررسمی»، «دفتر عمارت»، «حرفه قبلی ایشان» و... نگاهی به این کنایه‌ها نشان می‌دهد که جریان‌هایی سعی دارند بعضی مسائل را پررنگ کنند که البته وزیر ارتباطات پیش از این درباره بعضی از آنها توضیحاتی داده بود. از جمله «جلسات غیررسمی» و «حرفه قبلی». کنایه «جلسات غیررسمی» در واقع اشاره به فعالیت‌های توییتری و رسانه‌ای وزیر دارد، مبنی بر اینکه می‌خواهد در انتخابات بعدی به عنوان یکی از نامزدها شرکت کند. وزیر ارتباطات البته این ماجرا را تکذیب کرده و در پاسخ به این سوال که آیا می‌خواهد در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کند، گفته بود: «به آنهایی که نگرانی این مطلب را دارند، بگویید خیال‌شان راحت باشد، کاندیدای ریاست‌جمهوری نمی‌شوم.» (ایلنا، 30 تیر 97). در واقع این پرسش و کنایه تازه نیست و پیش از این وزیر به آن پاسخ گفته؛ چنانچه درباره «حرفه پیشین» خود نیز توضیح داده بود: «خبرهای زیادی در خصوص اینکه من در بخش شنود وزارت اطلاعات کار کرده‌ام، در شبکه‌های مجازی دیده می‌شود. یک‌بار هم اعلام کردم که اصلا وزارت اطلاعات بخشی به نام شنود ندارد. در سال ۸۴ هم بنده در وزارت اطلاعات مدیرکل نبودم.» او در گفت‌وگویی با ایسنا (22 مرداد 96) به همین موضوع اشاره کرده و به صراحت توضیح داده بود که در سال 84، «کارشناس حوزه فنی» بوده. او در پاسخ به اینکه سال 88 در وزارت اطلاعات چه پستی داشته نیز، گفته بود: «عنوان شفاف بنده هم در سال ۸۸ مدیرکل امنیت سیستم‌های ارتباطی در سازمان تنظیم مقررات بود.» اما در توضیح تعبیر «دفتر عمارت» در کنایه امیرآبادی باید گفت که این ماجرا تازه‌تر از دیگر پرونده‌سازی‌هاست.
عمارت «کلاه‌فرنگی بی‌سیم»، نخستین ایستگاه رسمی تشکیلات بی‌سیم و رادیو بود که سال 1303 ساخته و سه‌سال بعد افتتاح شد. زمانی که آذرماه خبر نقل مکان وزیر ارتباطات به این خانه تاریخی آمد، مدیرکل روابط عمومی وزارت ارتباطات درباره دغدغه برخی علاقه‌مندان و خبرنگاران حوزه میراث توضیح داد: «با توجه به علاقه وزیر ارتباطات به حفظ و حراست از بناهای تاریخی و حتی این ساختمان، همه تلاش خود را برای حراست از این بنای تاریخی که به‌خصوص در تاریخچه این وزارتخانه نیز نقش دارد، می‌کند.» همان زمان معاون میراث‌فرهنگی اداره کل میراث‌فرهنگی استان تهران نیز درباره نوع کاربری که می‌تواند متناسب با عمارت‌کلاه‌فرهنگی بی‌سیم باشد، گفت: «اگر به بنا آسیبی وارد نشود و مرمت شود، این نوع کاربری مخالف با ضوابط میراث فرهنگی نیست.» (ایسنا، 19 آذر 97)
با این توضیح، روز گذشته توییتی نوشته شد با نام کاربری «سیدرضی» به این مضمون که: «سال 57، کوخ‌نشینان انقلاب کردند و کاخ‌نشینان را از مملکت بیرون کردند، حالا در آستانه چهلمین سال انقلاب، وزیر ارتباطات مملکت هوس کاخ‌نشینی در عمارت کلاه‌فرنگی دارد! آن‌هم با جابه‌جایی بی‌توجیهی که صدها میلیون هزینه به بیت‌المال تحمیل می‌کند!» پایان این توییت نیز هشتگی تعریف شده بود با این عنوان «#وزیر_عمارت». وزیر در پاسخ نوشت: «یا ابالفضل! اولین ساختمان فرستنده و تاسیسات رادیویی، یهویی شد کاخ! ساختمانی که سال ۸۸ بازسازیش تمام شده، یهویی صدها میلیون خرجش شده! ترک دفتر به دلیل مقاوم‌سازی هم یهویی می‌شه بی‌توجیه! مردم می‌دونن درد شما چیه، زور نزنید. کلاه‌فرنگی جزو میراث کشور است و از آن حفاظت می‌کنیم.» کنایه به حضور وزیر در عمارت کلاه‌فرنگی که بنایی تاریخی به شمار می‌آید، به نظر بی‌ارتباط با سریال «عمارت فرنگی» نباشد؛ در واقع ساختن وجهه‌ای غیرمردمی از وزیر و انتساب او به بخشی از جریان سرمایه‌داری کشور که همیشه محل نقد و اعتراض بوده. برای همین وزیر ارتباطات در پاسخ به توییت امیرآبادی نوشت: «تاکنون جلسات با استارت‌آپ‌ها را برای ماهیت تاریخی در کلاه‌فرنگی برگزار می‌کردیم، #وزیر_عمارت هم‌مانند #خارج_از_دید و... تنها به‌درد شب‌نامه‌ها می‌خورد و نه انتشار واقعیات. عالم محضر خداست. این دفتر و آن دفتر ندارد. مشخصا #آشنایان شما سخت مشغولند.» او در پاسخ به یکی دیگر از توییت‌ها مبنی بر اینکه چرا اجازه بازدید از این ساختمان را نمی‌دهند، هم نوشت: «در اولین فرصت میزبان همه اون دوستانی که سری قبل اشاره کردید و از خبرنگاران سرشناس حوزه میراث بودند، خواهم بود.»