کمبود ویتامین آ در اثر ناکافی بودن رتینول (ویتامین آ) در رژیم غذایی ایجاد میشود. این اختلال در کشورهای درحال توسعه شایعه دیده میشود. در اوایل دهه80 بررسی علمی انجام شده در کشور از کمبود ویتامین آ در رژیم غذایی خانوادهها بهویژه در مناطق محروم حکایت دارد. طبق گزارشات بینالمللی در آن سالها کشورهای شرق مدیترانه و ایران در زمینه شیوع کمبود ویتامین آ، در حد متوسط قرار داشت. روزنامه اطلاعات در 24 مهرسال 80 در گزارشی به این موضوع پرداخت. سطرهایی که در ادامه میآید بخشهایی از این گزارش است: «تحقیقات مصرف موادغذایی که توسط انستیتو تحقیقات تغذیه انجام شده، نشان میدهد کهدرصد جمعیتی که کمتر از 80درصد از سطح استاندارد ویتامین آ دریافت میکنند به استانهای سیستان بلوچستان (82درصد) خراسان (68درصد) کردستان (72درصد) ایلام ( 70درصد) و هرمزگان (55درصد) تعلق دارد.» وزارت بهداشت و درمان کشور از همانسال طرحهایی همچون «طرح بسيج همگاني آموزش تغذيه» با همكاري صدا و سيما، «طرح مداخلهاي سوء تغذيه كودكان»، اجراي بررسي كشوري تعيين وضعيت كمبود ريز مغذيهاي آهن، روي، ويتامين A و D و همچنين توزيع كپسول مگادوز ويتامين A در كودكان زير 5سال در 8 استان محروم كشور به منظور كاهش شيوع كمبود ويتامين A آغاز کرد که در نهایت باعث ارتقای سلامت در جامعه و بهبود این شاخصها در عرصه سلامت شد.