شهروند| با گذشت فقط پنج ماه از آغاز سال 2018، 16حادثه تیراندازی در مدارس آمریکا رخ داده که منجر به مرگ یا زخمیشدن دانشآموزان و معلمان شده است. حالا این بحث مطرح شده است که معلمان مدارس آمریکا وقتی به مدرسه میروند، سلاح داشته باشند.
بعد از تیراندازی جمعه گذشته در مدرسهای در تگزاس که تعداد قربانیان 10 نفر اعلام شد، پلیس تگزاس اعلام کرد که تمام معلمان مدارس این ایالت باید مسلح شوند. حالا بحث میان گروههای سیاسی بالا گرفته است. برخی ازجمله دونالد ترامپ معتقدند که معلمها و پدر و مادرها باید اسلحه به همراه داشته باشند تا در صورت لزوم بتوانند از خود دفاع کنند. به گفته مدافعان این ایده، از زمانی که تیراندازی شروع میشود تا زمانی که پلیس به محل حادثه برسد، ممکن است 20 تا 30 دقیقه طول بکشد، پس مسئولان مدرسه باید بتوانند جلوی فاجعه را بگیرند. اما برخی دیگر میگویند که این کار ممکن است فاجعه وحشتناکتری بهبار بیاورد؛ مثلا تیراندازیهای غیرعمدی و حتی مشکلات روحی ناشی از استرس معلم مسلح در کلاس درس، بنابراین به جای آن قوانین دسترسی به اسلحه باید محدودتر شوند.
یکی از فاجعهبارترین حوادث تیراندازی در آمریکا در فوریه امسال در مدرسه پارکلند فلوریدا اتفاق افتاد. در آن حادثه نیکولاس کروز 19ساله که زمانی دانشآموز همان مدرسه بود، 17 نفر را کشت. این حادثه وحشتناک باعث شد دانشآموزان دبیرستان مارجوری استونمن (محل حادثه تیراندازی پارکلند) جنبشهای مردمی در سراسر آمریکا به وجود آورند. درخواست آنها محدودیتهای بیشتر برای مالکیت اسلحه و بررسی سوءپیشینه متقاضیان است.
دونالد ترامپ قبلا بحث قوانین کنترل اسلحه را مطرح کرده بود، اما بعدها گفت که میتوان معلمان مدارس را هم مسلح کرد. ترامپ تا به امروز هیچ اقدامی درباره اصلاح قوانین دسترسی به اسلحه در آمریکا انجام نداده است. در ژانویه 2018، یک دانشآموز 15 ساله در دبیرستانی واقع در کنتاکی تیراندازی کرد که باعث کشته شدن دو دانشآموز و زخمی شدن 18 نفر شد. تیراندازیهای دیگری هم در مقیاسهای کوچکتر اتفاق افتادهاند.
در اوایل فوریه 2018، یکی از دانشآموزان مدرسهای در لسآنجلس که اسلحهای درون کولهپشتیاش گذاشته بود باعث شد گلولهای به سر یکی از دانشآموزان و به بازوی یکی دیگر اصابت کند. بیل نلسون، نماینده دموکرات فلوریدا در کنگره بعد از فاجعه پارکلند میگوید: «آیا انتظار داریم اینگونه حوادث تیراندازی به امری روزمره تبدیل شوند؟ و بعد از هر کدام بگوییم «دیگر بس است» و بعد دوباره اتفاق بیفتد؟»
حتی بعد از اتفاقی که در سال 2012 در دبستان سندی هوک در کانکتیکت افتاد که منجر به کشته شدن 20 کودک و 6 معلم شد، کنگره آمریکا نپذیرفت تا هیچ محدودیتی برای قوانین مالکیت اسحله بگذارد. آستین اوبانکس که از حادثه تیراندازی سال 1999 در مدرسه کلمباین جان سالم به در برده، پاییز گذشته بعد از سخنرانی درباره تیراندازی فاجعهبار لاسوگاس به روزنامه گاردین میگوید: «ما به این واقعیت که یک فرد تا چه اندازه باید دیوانه باشد که دست به چنین کاری بزند، به اندازه کافی اهمیت نمیدهیم.»
در فاجعه لاسوگاس، مردی افسرده در طبقات بالایی هتلی انواع و اقسام اسلحه و مهمات را جمعآوری کرد و تماشاچیان کنسرت موسیقیای را به رگبار بست، 58 نفر را کشت و بیش از 800نفر را زخمی کرد. اوبانکس میگوید که با ترس و استرس شاهد افزایش سرعت تیراندازیهای وسیع در تمام آمریکا، مدارس و مکانهای دیگر است.
دسامبر گذشته پنجمین سالگرد حادثه تیراندازی دبستان سندیهوک در سکوت کامل سپری شد. نمایندههای جمهوریخواه کنگره آمریکا قوانین جدید کنترل اسلحه را تصویب نکردند و به جای آن از قانونی حمایت کردند که محدودیت دسترسی به تفنگ را در کل کشور کاهش میدهد و حمل تفنگ را آسانتر میکند. دونالد ترامپ با قول حمایت از سازمان ملی سلاح یا NRA که گروهی بانفوذ و حامی حمل اسلحه هستند و با وعده مخالفت در برابر هرگونه محدودیتی در برابر حق آمریکاییها برای خرید اسلحه توانست به کاخسفید راه پیدا کند. با اینکه کنگره آمریکا محدودیتهای مربوط به کنترل اسلحه را نمیپذیرد، اما صدهامیلیون دلار بودجه فدرال برای کمک به افسران پلیس در مدارس دولتی، شامل 45میلیون دلار در سال2013، یکسال بعد از تیراندازی در دبستان سندیهوک اختصاص داده است.