پولاد امین| شاید حتی 10درصد از کسانی که نخستین بار لوون هفتوان را بر پرده سینما دیدند؛ هم، باورشان نمی‌شد که این بازیگر سنگین وزن که چهره‌اش معصومیتی کودکانه را در کنار نوعی تلخی غریب به نمایش می‌گذاشت، در کوتاه زمانی بدل شود به چهره متمایز بازیگری در فیلم‌هایی خاص؛ چنان که اگر الان این هنرپیشه را چهره اول بازیگری سینمای مستقل هنر و تجربه‌ای به‌شمار آوریم، بیراه نیست. این بازیگر که اول بار در نخستین سال دهه 90 با فیلم پرویز ساخته مجید برزگر دیده شد و همزمان هم مورد تحسین قرار گرفت؛ از آن پس حضوری مداوم در سینمای ایران داشته و در تک‌تک سال‌های پس از آن همه سال در فیلم‌هایی توانایی‌هایش را به سینمای ایران ارایه کرده است...
لوون هفتوان با نام اصلی لوون خانکلدیان هفتوان خانکلدیان 51سال دارد. بچه ارمنی محله حشمتیه تهران؛ 33سال است در هوای نمایش و بازیگری نفس می‌کشد. او که در آغاز دهه 70 با نمایش اسب نوشته محمد چرمشیر که پایان‌نامه‌اش در رشته هنرهای نمایشی بود، نشان داد قصد حضوری جدی در این عرصه را دارد؛ برای این‌که استعداد و توانایی‌هایش را به همگان ثابت کند، 20سال انتظار کشید. در این فاصله او را در نقش کوتاهی در فیلم در کوچه‌های عشق ساخته خسرو سینایی دیدیم؛ که البته نتوانست لوون را در سینما ماندگار کند. پس از آن لوون هفتوان به روسیه رفت و فوق‌لیسانس خود را در رشته کارگردانی تئاتر از آکادمی هنرهای نمایشی روسیه دریافت کرد. یک دوره مهاجرت به کانادا و تاسیس کمپانی تولیدات هنری لماز و گروه تئاتری ریرا در شهر تورنتو گام دیگر لوون هفتوان برای حضوری جدی در عرصه نمایش است. در آن روزها این بازیگر و کارگردان با آتیه نمایشنامه‌هایی چون آهای کی اونجاست؟ نوشته ویلیام سارویان؛ عاشق هارولد پینتر؛ شاید رؤیا و دارم خواب می‌بینم. نمی‌بینم؟ از لوئیجی پیراندلو؛ مرغ دریایی آنتوان چخوف و یکشنبه از هارچ تارونیان را در مقام بازیگر و کارگردان روی صحنه آورد. در کنار این حضور در فیلم صدای تاریک یا بلک نویز ساخته بهروز افخمی به‌عنوان بازیگر اقدام دیگری برای دیده شدن از سوی این بازیگر بود که این نیز به فرجامی خوش ختم نشد. درنهایت لوون در تابستان ۱۳۸۹ پس از ۱۹سال دوری از وطن به ایران بازگشت و در بدو ورود هم پیشنهاد بازی در فیلم لرزاننده چربی و سپس پرویز را دریافت کرد. چنین شد که دور جدیدی از فعالیت‌های لوون در ایران آغاز شد؛ که این بار گام‌به‌گام او را در این سینما ارتقا داد و تبدیلش کرد به گزینه نخست فیلمسازانی که دنبال خلق یک نقش متفاوت هستند. درواقع در فیلم‌هایی که در سال‌های اخیر بازی کرده؛ لوون را می‌توان متخصص ارایه چهرهای دوست‌داشتنی و قابل تامل از بدمنهای سینمایی نامید. جلوه‌ای که بیش و پیش از هر نوع سینمایی آن را در حضورهای او در فیلم‌های موسوم به هنر و تجربه دیده‌ایم...
لوون هفتوان نخستین بار با فیلم پرویز بر سر زبان‌ها افتاد. جثه بزرگ این بازیگر دارایی و اسلحه اصلی او در نقش قهرمان اصلی فیلم پرویز به کارگردانی مجید برزگر بود. در نقش یک مرد 40ساله مجرد که در یک مجتمع آپارتمانی با پدرش زندگی می‌کند و با همسایه‌ها روابطی دوستانه دارد. اما وقتی پدر تصمیم می‌گیرد دوباره ازدواج کند و از پرویز می‌خواهد که خانه را ترک کند؛ احساس انزوا این شخصیت بی‌آزار را به اعمال وحشتناکی وادار می‌کند. در پرویز، لوون هفتوان با جثه درشتش نقش این کودک عظیم‌الجثه را با جذابیت و توانایی بازی می‌کند و همین نیز او را به یکی از شخصیت‌های ماندگار سینمای ایران تبدیل می‌کند. لوون البته همزمان با پرویز در فیلم لرزاننده چربی ساخته محمد شیروانی هم نقش‌آفرینی کرده بود. فیلمی که در جشنواره معتبر ساندنس به نمایش درآمد و در جشنواره رتردام نیز جایزه مهمی را به دست آورد. فیلم‌های یک دزدی عاشقانه ساخته امیرشهاب رضویان و مردی که اسب شد ساخته امیر ثقفی دیگر فیلم‌های کارنامه لوون هفتوان هستند که البته در اینها در نقش‌های مکمل ظاهر شده است. از دیگر فیلم‌های لوون باید به فیلم‌های دراکولا، غیرمجاز، کوپال، هجوم و کار کثیف اشاره کرد...