شهروند| «آلیس مونرو» برنده نوبل ادبیات در «رویای مادرم» جمله‌ای دارد که وصف حال اقدام اخیر وین رونی است: «در زندگی هر فرد فقط یک جا هست که درآن اتفاقی رخ داده. بقیه جاها، صرفا بقیه جاها هستند!» ظاهرا آن جایی که اتفاق زندگی رونی رخ داد، نه زمین فوتبال بلکه دوران دبستان و مدرسه محل تحصیلش بود. کاپیتان تیم‌ملی انگلیس به همین دلیل قبل از انجام صدمین بازی ملی در جدال شنبه مقابل اسلوونی به اولین مدرسه دوران تحصیل خود رفت و با کودکان امروز عکس یادگاری گرفت.
وین به‌عنوان نهمین بازیکن تاریخ فوتبال انگلیس، صدمین بازی ملی خود را انجام می‌دهد اما یادش نرفته این همه افتخار ناشی از رویاهای زنگ ورزش در دبستان «سنت اسویدن» واقع در منطقه «کروستس» بندر لیورپول است. او به همین دلیل در اقدامی جالب توجه به این مدرسه رفت و کنار بچه‌ها کلی عکس یادگاری گرفت. ستاره سابق اورتون درباره احساس خود از حضور در دبستان دوران کودکی گفت: «خوشحالم که معلم‌های دوران کودکی‌ام را دیدم. حضور کنار بچه‌ها آن هم جایی که من اولین ضربات را به توپ زدم، لذت ویژه‌ای داشت. درست مانند تمام بچه‌های این‌جا رویای فوتبالیست شدن را در سر می‌پروراندم. حالا کاپیتان تیم‌ملی کشورم هستم و در آستانه انجام صدمین بازی ملی‌ام قرار دارم. بچه‌ها از این‌که می‌بینند یکی از جنس آنها به آرزوهایش رسیده، دلگرم می‌شوند.» نکته جالب، پوشیدن لباس تیم‌ملی انگلیس از سوی 99 کودک مدرسه (به نشانه 99 بازی ملی رونی) بود. آنها در بخشی از مراسم به صف شدند و رونی روی تک‌تک پیراهن‌هایشان، امضایی به یادگار گذاشت. ستاره منچستریونایتد کلاهی را که در بازی دوستانه با برزیل به یادگار گرفته بود به بچه‌ها نشان داد. حرف‌های پایانی رونی بوی خاطره می‌داد: «به محض ورود، روزهای خوب گذشته را به یاد آوردم. نسبت به روزهای تحصیل من، چند تغییر می‌بینم اما مدرسه ما هنوز همان شکل قدیمی دوست‌داشتنی خود را حفظ کرده است. وقتی کودک هستید، تصور می‌کنید مدرسه شما بسیار غول‌آسا و بزرگ است. من هم فکر می‌کردم این دبستان به اندازه 3 زمین فوتبال، طول و عرض دارد.» طبق یک سنت نانوشته، چهره‌های فوتبالی مشهور انگلیس در فاصله نود و نهمین تا صدمین بازی ملی به دیدار دبستان دوران کودکی خود می‌روند. نخستین‌بار سربابی مور فقید،‌ سال 1973 این اقدام را پایه‌ریزی کرد و جرارد ‌سال 2012 راه کاپیتان سابق تیم‌ملی انگلیس را ادامه داد.